Stanisław Rymar
Był posłem na Sejm II RP I i III kadencji, historykiem, publicystą oraz działaczem Narodowej
Demokracji.
Urodził się 3 lutego 1886 r. w Haczowie w powiecie brzozowskim na Podkarpaciu. Był synem
Piotra i Katarzyny z d. Boczar.
Podstawowe etapy edukacji odbył w Haczowie, Krośnie i Sanoku. Po maturze w 1905 r. rozpoczął
studia na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ich ukończeniu podjął się
pracy nauczyciela, jednocześnie rozpoczął naukę na Wydziale Prawa, w 1937 r. obronił rozprawę
doktorską.
Należał do czołowych działaczy Związku Młodzieży Polskiej i Związku Ludowo-Narodowego, był
członkiem Krajowej Komisji Likwidacyjnej, współdziałał w organizowaniu Stronnictwa
Demokratyczno-Narodowego, zorganizował Drukarnię Nakładową, która wydawała broszury
patriotyczne. W czasie II wojny światowej został członkiem Rady Przybocznej Komisarza Miasta
Kraków, działał w Radzie Głównej Opiekuńczej, Radzie Opiekuńczej Miejskiej oraz Domu
Katolickim. Po wojnie zrezygnował z większości aktywności społecznych, skupił się na zgłębianiu
dziejów polskich wsi (zwłaszcza rodzinnego Haczowa).
Pisał prace publicystyczne i naukowe poświęcone Konstytucji 3 Maja, różnym ustawom, finansom
czy sytuacji szkolnictwa w Polsce. Haczowowi poświęcił szereg artykułów i kilka książek, ostatnie
lata swojego życia spędził na pisaniu pamiętników.
W 1925 roku został odznaczony honorowym obywatelstwem Miasta Brzozowa.
Ze swoja żoną Salomeą z d. Fila miał dwie córki: Jadwigę i Zofię oraz syna Stanisława.
Zmarł 14 października 1965 roku w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim.